Mijn jeugd
Zeventig jaar geleden werd ik geboren in een katholiek gezin in Limburg. We waren met zijn negenen: mijn ouders, drie zussen, twee broers, mijn oma en ik. Als kind heb ik weinig liefde ervaren. Mijn oma haatte mij, ze pestte me en loog tegen mij.
Na de lagere school mocht ik twee jaar naar de huishoudschool, daarna moest ik thuis in het tuindersbedrijf meewerken. Het was hard werken als jong meisje.
Huwelijk
Toen ik zeventien jaar was ontmoette ik mijn eerste man. Hij kwam bij ons in het bedrijf werken en mijn moeder vond hem wel leuk en goed voor mij. Het was zeker geen liefde op het eerste gezicht. In de loop van de tijd ontstond er wel liefde tussen ons. We trouwden toen ik 21 was.
Ik had geen baan en geen diploma’s en wilde graag een eigen gezin. Onze eerste dochter werd na een jaar geboren en vier jaar later onze tweede dochter. Ik was heel erg blij met hen.
Er moet toch meer zijn?
De kinderen werden groter en ik raakte in een depressie. Ik deed van alles om daar uit te komen en slikte medicijnen, maar niets hielp. Ik heb ook geprobeerd om zelfmoord te plegen.
Geregeld ging ik naar de kerk, zat daar en dacht: er moet toch meer zijn? Die vraag bleef maar hangen.
Op mijn knieën
Op een avond keek ik naar het programma van Feike ter Velde God verandert mensen. Een programma waarin mensen een getuigenis deelden. Een vrouw vertelde mijn verhaal, mijn verdriet, mijn eenzaamheid, mijn pijn, mijn moeilijke jeugd. Ik dacht: dat ben ik.
Feike deed een oproep om op je knieën te gaan als je ook wilt genezen en tot God te roepen. Dat heb ik gedaan. Ik heb geschreeuwd: ‘GOD HELP! Ik kan niet meer!’
Ik moest vreselijk huilen.
Voor het eerst een eigen bijbel
De volgende dag vroegen vrienden mij of ik mee wilde naar een samenkomst. Ze zagen dat het niet goed met mij ging. Ik ben toen meegegaan en werd in die Evangelie Gemeente met open armen ontvangen. Wat een lieven mensen! Ik kreeg voor het eerst een bijbel in mijn handen, er ging een wereld voor mij open.
Ook mijn man is later meegegaan en samen hebben wij ons hart aan Jezus gegeven en hebben we ons laten dopen door onderdompeling.
Als een vlinder
Ik ben helemaal genezen van mijn depressie die twaalf jaar heeft geduurd! Ik werd een heel ander mens. Als een vlinder kwam ik uit mijn cocon. God had mij genezen!
Ik wilde zo graag een baan, dat ik ervoor ging bidden. Mijn man wilde ook graag een andere baan. Zo kwam het dat we solliciteerden op een advertentie voor een beheerdersechtpaar in Zeist. Uit de zestig echtparen werden wij uitgekozen.
We mochten werken bij een van de rijkste mensen van Nederland, Fentener van Vlissingen. We kregen een dienstwoning aangeboden en mochten een prachtig gebouw en prachtige tuin gaan beheren.
Ik ging de lunches verzorgen en de bloemen verzorgen. Mijn man verzorgde de tuin en deed alle klussen die gedaan moesten worden.
God heeft mij echt verhoogd om in zo’n mooie omgeving te mogen werken! Ik was 37 jaar en kreeg mijn eerste baan, dat was een bijzonder moment.
Na zeven jaar namen we afscheid van deze baan, omdat er door bedrijfsomstandigheden geen plek meer was voor ons.
Een nieuwe werkplek
We kregen alle tijd om te solliciteren maar God had al een plan voor ons. Een bedrijf in Amsterdam vroeg ons om te solliciteren want zij konden geen geschikt beheerdersechtpaar vinden. Na een gesprek zijn we meteen aangenomen en kregen we een dienstwoning vlakbij ons werk. Het was een leuke baan met nog meer verantwoordelijkheden. We werkten in een congrescentrum waar klanten van dat bedrijf vanuit de hele wereld naartoe kwamen om te vergaderen, dineren en zaken te doen.
Samen deden we dit werk twaalf jaar, we hebben veel geleerd en veel zelfvertrouwen gekregen. God is goed!
Hoe kun je nog in God geloven?
Op een dag vond ik mijn man dood op ons werk. Het was verschrikkelijk. Ik kon het gewoon niet geloven, van het ene op het andere moment was hij er niet meer!
Mijn wereld stortte in maar.. ik had God. Waarom Heer? Het was een vreselijke klap. Ik heb mij echt vastgeklampt aan God. Hij was de enige die mij hier doorheen kon helpen en dat heeft hij ZEKER gedaan.
Ik heb altijd op Hem vertrouwd wat er ook gebeurde, dat mensen weleens zeiden: ‘Hoe kun je nog in God geloven?’
Een nieuwe levensfase
Vijf moeilijke jaren was ik alleen en toen zeiden mijn kinderen: ‘Mam, ga eens op een datingsite, je bent veel te jong op alleen te blijven.’
Ik had een paar keer een date gehad en het was het niet. Ik zei tegen God: ‘Heer, zorgt U maar dat er iemand op mijn pad komt.’
Twee dagen later heb ik Jan, mijn huidige lieve man, ontmoet! God heeft ons echt samengebracht. Acht jaar geleden zijn we getrouwd en we zijn heel gelukkig met elkaar.
Nog meer pijn
Drie jaar geleden werd mijn schoonzoon ziek. Hij had slokdarmkanker en na negen maanden van strijd en pijn is hij overleden, pas 47 jaar oud. Mijn dochter bleef alleen achter, ze hadden tien jaar lang geprobeerd om zwanger te raken, maar ze waren kinderloos gebleven. De afgelopen jaren heb ik mijn dochter veel ondersteund, haar erdoorheen gesleept. Ze heeft pas een nieuwe vriend en dat is echt een gebedsverhoring. Ik kan het meer loslaten nu.
God was er altijd bij
Als ik terugkijk op mijn leven, heeft mijn geloof mij altijd op de been gehouden. God was er altijd bij. Hij gaf mij kracht en weer levensmoed om door te gaan.
Maar ook veel kleine dingen heeft Hij gegeven, teveel om allemaal op te schrijven.
Ik ben heel dankbaar voor mijn leven en zie ernaar uit wat Hij nog meer voor mij in petto heeft!
Psalm 23
In Psalm 23 staat:
Het ontbreekt mij aan niets
Hij laat mij rusten
Hij geeft nieuwe kracht
Hij leidt mij langs veilige paden
Hij is bij mij
Hij geeft moed
Hij zalft mijn hoofd met olie
Mijn beker vloeit over
Geluk en genade volgen mij alle dagen van mijn leven
Amen!
Wil jij ook je verhaal delen hoe je God hebt ervaren in (een moment van) je leven?
Laat het ons weten!
